νόηση, ετών 18:)

Μπαίνοντας χθες στον συγκεκριμένο ιστοχώρο και βλέποντας πως υπάρχουν αντίστοιχες περιπτώσεις με τη δική μου ένιωσα πως πράγματι, μπορούμε να βγούμε από την "απομόνωση" που οι περισσότεροι γονείς βιώνουμε μεγαλώνοντας παιδιά με κάποια αναπηρία. Και δεν είναι μόνω η απομόνωση από την έλλειψη συστηματικής ενημέρωσης και υποστήριξης από το κράτος μέσω εξειδικευμένων δομών, αλλά το μεγαλύτερο βάρος έχει ο "ψυχολογικός εγκλωβισμός" που δημιουργείται όταν βρίσκεσαι ΜΟΝΟΣ χωρίς υποστήριξη και ενθάρρυνση να αντιμετωπίσεις κάτι για το οποίο δεν ήσουν προετοιμασμένος. Η δική μου περίπτωση μοιάζει με πολλές άλλες και πιστεύω πως αν μοιραστούμε τις εμπειρίες και ανταλλάξουμε πληροφορίες αναφορικά με το πρόβλημα των παιδιών μας μπορούμε να δημιουργήσουμε το "μίττο της Αριάδνης" για να μην χαθούμε στον λαβύρινθο του προβλήματος. Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε.